kijk op het kasteel
Dit werk is te zien in de erker van de kasteelkamer van “de Mergelstad” in het Museum Land van Valkenburg. Het is een ruimtelijke tekening, gesoldeerd, gelast en genaaid en is volledig handwerk. Het is als een scharnierend horraam “interactief” geïnstalleerd. De toeschouwer kan en mag ermee bewegen oftewel scharnieren. Het deurtje kan daarmee worden gesloten, op een kier worden gezet of helemaal geopend. Uiteraard op een rustige manier. Zo kun je het werk ook van alle kanten bekijken.
Toen ik werd gevraagd om een bijdrage te maken voor de kasteelkamer was de verbinding met het thema van deze kamer, de attributen, de afbeeldingen in de kamer en het uitzicht op de kasteelruïne snel gelegd. Het wapen van Valkenburg, de kasteelkamer met het grote schilderij en het uitzicht op de kasteelruïne vanuit de erker in de kasteelkamer waren de inspiratiebron. Het bankje in de erker is een fijne plek in de ruimte om de kamer in je op te nemen en als je je hoofd draait om een blik naar buiten te werpen in de richting van het kasteel op de heuvel in Valkenburg, verschijnt mijn werk ineens. Je kijkt dan dwars door het kunstwerk heen en verbindt de objecten in de ruimte, het thema van de ruimte, het kunstwerk en Valkenburg zelf met elkaar. Het kasteel speelt in alles een prominente rol.
De geboden kans om in mijn eigen beeldtaal iets met het thema in de kasteelkamer te doen, is een kolfje naar mijn hand. Deze erker in de kasteelkamer bood een uitgelezen gelegenheid om mijn eigen kijk op de ruimte te onderzoeken en te werken aan een gelaagd kunstwerk met een duidelijke link naar de kasteelkamer, het kasteel en met persoonlijke verwijzingen.
Het is geen opdringerig prominent werk, maar eerder een subtiele toevoeging in dienst van de kasteelkamer. In de kamer kan veel ontdekt worden, zo ook dit kunstwerk. Standpunt bepaalt in sterke mate je kijk op het werk, het kasteel en de kasteelkamer. Maak gebruik van je bewegingsvrijheid en “kijk op het kasteel” door je te verplaatsen, zit, sta, loop, kijk van de zijkant, kijk er dwars doorheen, tegen het licht (of juist niet) met een steeds wisselende lucht en achtergrond. De gouden details zjn door het tegenlicht niet altijd te zien, laat ze oplichten door dichterbij te komen, het deurtje te draaien of het werk van opzij te bekijken of wacht tot het buiten donker is.
Met mijn raamwerk speelde ik ook in op het idee van raamdecoraties die door de eeuwen heen in allerlei vormen worden toegepast, bijvoorbeel glas in lood of, met een knipoog, borduurwerk. Het is mijn verbeeldingswereld, waarin ik streef naar vervagende grenzen, letterlijk en figuurlijk.
“kijk op het kasteel” is opgenomen in de permanente collectie, je kunt het dus bij elk bezoek aan het museum gaan zien.
