Achterom bij Wanda Reiff, in de wei van Lukas en Marion, tekende ik met 70m² volièregaas, een paar tangetjes en mijn handen mijn Huis (een kubus van 2,5m³). Soms lag ik dagenlang op de grond, soms stond ik urenlang op een ladder. In de aanloop naar OOGSTEN had ik al alles al op maat geknipt en de wanden met behulp van mijn soldeerbout voorzien van details. Desondanks was het tijdtechnisch gezien te ambitieus om op tijd klaar te zijn voor de presentatiedagen van de symposiumoogst tijdens de Paasdagen (16/17 april 2017). Ik presenteerde iets dat leek op een bouwwerk dat nog in de steigers stond. In de weken erna voltooide ik mijn Huis, voorzien van een heus plafond, een entree en (deels) gedecoreerde ramen en muren.
“Huis is mijn bijdrage aan Kunstsymposium OOGSTEN. Mijn (kunst)werk, maar het staat ook symbool voor de positie die ik inneem in het deelnemende gezelschap tijdens OOGSTEN, onze maatschappij en het duidt mijn huidige levensfase. Ondertussen behoud ik mijn authenticiteit als beeldend kunstenaar, maar blijf ik ook de vrouw, die ik toch onmiskenbaar ben.
foto: Lukas van der Heijden
Kom het gerust bezichtigen, het is opengesteld voor publiek tijdens de presentatieweekenden en Plateaukunst bij Wanda Reiff op het Plateau van Margraten.”
Souvenirs van Huis – 2017 Bemelen, Plateau van Margraten
Als je op vakantie gaat, neem je de herinneringen mee naar huis. Soms neem je een souvenir mee om de herinnering levendiger te houden of om iemand thuis te verrassen met een aandenken.
‘Huis’ is een installatie die letterlijk is vergroeid met de plek waar het staat en je kunt het niet meer verplaatsen. Om mensen toch de mogelijkheid te geven om een tastbaar stukje ‘Huis’ te kopen om mee te nemen, voor zichzelf of om het iemand anders te schenken, heb ik van het restmateriaal van ‘Huis’ tien unieke souvenirs gemaakt in de vorm van kleine gesoldeerde ruimtelijke kubustekeningen.
